www.w3.org/1999/xhtml" xml:lang="en" lang="en"> Hayatimiz: Anne Olmak......

Cumartesi, Nisan 28

Anne Olmak......

Can acitan yasanmisliginiz varmi?? O yarayi hic unutamadiginiz?? Ben bugün coook yaraliyim...Sebepsiz, yada sebepli bilmiyorum ama kaniyor icim.... Bazi seyleri unutmak tek cözümdür, ya hic unutulamiyorsa o yara hep sizliyorsa.....
Aslinda iyi olmaliyim ben, bebegim yanimda, hersey yolunda ama cook aglanak oldum bu aralar...Hep icime atip erteledigimdenmidir acimi bilmiyorum.....Herseyi istedigimiz kadar yasayamiyoruz galiba...Yada doyamiyoruz...
Anne olmak, büyümek demek degilmis...Anne olmak özlem duydugun seyin yerini tutmuyormus..Yine o aciyi hatta daha fazlasini hissediyormussun...
Bazi seylerden yoksunuzdur ama aklimiza bile gelmez,ama bazi yokluklar vardir acisi dinmez...Yara gibi icini sizlatir.O aciyla alismalisin yasamaya,hayat sana o sansi veriyor cünkü yada o sanssizligi veriyor...Tutunacagin sey acida olsa tutunuyorsundur!!
Yoklugu her nefes alisimda hissettirdi kendini.......
Acinin ne kadar derin olusu,yada kac sene gecmesi aradan, hicbiseyi hafifletmiyor..Yoklugu bu kadar cok hissedildigi zaman.......
Aci verdikce kanatan,kanadikcada sizlatan.......
Hicbir teselliniz yok,cünkü kimse onun gibi bakmiyor,yanmiyor,sevmiyor.Özlem duydugumuz neler yokki...Yasadikcada hep var olacaklar..Hayatin götürüsü.Belki buda bir cesit savastir,yasamak icin mücadeledir..
Bir yerde baskasinin yarasini kapatmaya calisirken kendi yarasi icinde kanayan..
Ben sunu anladim, anne olmak bu gercegi gidermezmis,yarayi hafifletzmis...Bebegimi kucagima almamla dahada bir derinlesti....
Bazende yasamak icin acilara tutunmak gerekir......
Hayat bana anne olma sansi verdi,bu benim icin anlatilmayacak kadar büyük mutluluk,ama bunu hissetikce anneme duydugum özlem beni asiyor sanki!!

Ve bir kere daha anladim duydugum özlemin büyüklügünü ve ben bir kere daha agladim..Anladimki hic unutlumuyor sadece alisiliyor......
Okadar büyük anlamki o, hic kimseye katamiyorsun iste...........

8 Yorum:

Blogger süpürgesizcadi demis ki...

Hayirdir Birten'cim cok üzgün gördüm seni,Anne Özlemini anliyorum diyemem yalan olur ama hissedebiliyorum yazdiklarindan :(( inan kelimeler kiyafetsiz kaliyor ne yazacagikida bilmiyorum acikcasi ama biz buradayiz sen yaz biz okuyoruz yazdikca rahatlarsin, icine atma yaz, anlat, hatta agla iyi gelir...

kendine ve bebisine iyi bak öpüyorum sizi...

30 Nisan, 2007 09:02  
Blogger sevilay demis ki...

umarim kötü birsey yoktur canim, bebisin iyimi? Kendine iyi bak.

05 Mayıs, 2007 11:23  
Blogger sevil demis ki...

anne olmanın, anneler gününün yaklaşmasının verdiği bir yoğunluk bu sendeki. anneler hic bir şeye benzemez. ama artık sende annesin üzüntünü evladına belli etmeden anneni kalbinin bir köşesinde saklayarak yaşamaya çalışman lazım minik bebişin için yapmalısın bunu. o nekadar küçük olsada herşeyi hissediyordur. onu üzme tamammı canım.

10 Mayıs, 2007 10:54  
Blogger KUGUU demis ki...

Ah be BIRTENcgm, ah be guzelim. Mahvettin beni. Diyecek tek kelimem yok, bilyorsun. Ama bu guzel yazinin altina, iicnde anlattigin herbir duyguya, her bir satira ve paralel gozyaslarimiza simdi musaade edersen ben de imzami atiyorum:(

10 Mayıs, 2007 20:47  
Blogger sevilay demis ki...

Anneler günün kutlu olsun canim.

12 Mayıs, 2007 15:03  
Blogger birten demis ki...

süpürgesizcadi ancak böyleyazarak avunuyoruz haklisin....

sevilayim bebis iyi,bu aralar duygusaligim biraz okadar.hamilelikteki duygularimi daha atlatamadim:))

sevil cok haklisin,simdiye kadar nasil olduysa bundan sonrda öyle saklamaliyim...

22 Mayıs, 2007 20:42  
Blogger birten demis ki...

kugum canim bende aynen senin yazinda mahvoldum..su ara tek yapabildigim sey üzüntü galiba

22 Mayıs, 2007 20:43  
Blogger birten demis ki...

sevilay cim seninde anneler günün kutlu olsn...

22 Mayıs, 2007 20:44  

Yorum Gönder

<< Home