Kayra 1 yasinda oldu..Nasil gecti zaman,yada ne cabuk gecti zaman demek daha dogru..Aylari saydigim zamanlar sanki dün gibi...4 aylik olsada gülse,6 aylik olsada otursa ,emeklese,disi ciksa ymemek yese demekle bunlari beklemekle gecti zaman...Dogumdan sonra eve gelince beni bir telas korku sarmisti,ona nasil iyi bakarim ne yapmaliyim yada nasil rahat ettirmeliyim diye,o artik bizim yanimizdaydi ve onu rahat ettirmek icinde elimden geleni yapmaliydim:)))

Yukardaki kayranin dogum günü pastasi,malesef ben yapmadim,cesaret edemedim...Güzel kekler,hamur isleri yaparim ama konu yas pasta ve süsleme olunca vede ya olmazsa korkusuda olunca denemek pek bir yürek istedi ve yapmayip ismarlamak basit kacti;))

Yemek yemeye gittik ailelerimizle kardesler falan hep birlikte,sonrada evdede bizi bu masa bekliyordu..

Bu postu 1 ay önce yazmistim ama bir türlü firsat olmadi,yazdim kaydettim ve sonrada laptopu kucagima alip yazmak gelmedi...sizden ayri olmak ve burda ayda 3-4 kerede olsa biseyler yazip sizi okumak cok güzel ve bambaska birsey...Dizim cok agriyordu ne zamandir ve doktora gittim hemen tomografi cektiler ve büyük bisey gördüler dizimde degil kemikte, ve yine kendi doktoruma gidip resimleri gösterdik oda hemen ertesi güne profosörden randevu aldiki bu cok imkansiz aslinda bu kadar cabuk ve hemde profosörde randevu almak..Ertesi gün orayada gittik,röntgen cektiler ve tümor gibi bisey gördüklerini söylediler..Ama iltihap yada kistte olabilir dediler ve hemen bana yer acip ertesi güne hastanede yer ayirttilar,kücük bir ameliyat edip ufak parca aldilar ve 1 hafta sonrada tumor oldugunu söylediler,ama iyisiymis.Simdi takrar ameliyat olup orayi temizleyip icini dolduracaklar kemigin..Su kücücük dedikleri amliyat bile feci kötüydü,aslinda dayanikliyimdir kalkmama gerektigi halde 10 gün sonra ayagi kalktim degneklerle ve daha yeni yeni yürüyorum aksayarak,simdi tek endisem bunda ne kadar yürüyemiycem..Cekecegim acilar beni korkutmuyor,kayraya yetememek beni üzüyor,ve hastanede oldugum süre icinde onu nekadar özliycegimi düsündükce... Bir hafta kalicam hastanede ve devamli erdem yanima getiricek diye kendimi teselli ediyorum....bir dizin bana bunlari yapacagini,böyle bisey olacagini aklima getiremezdim...Hayatimda hersey böyle apar topar oluyor,bisey oluyor hayatim degisiyor neyse saglik olsun...Bundan sonra bide1 sene sonra ameliyat olmam lazimmis,ama tabiki eskisi gibi normal yürüyebilecegim....

Benden simdilik bu kadar...